MERCANTILIZACION DERA LUTA OMOSEXUAU, TANBEN ENA VAL D’ARAN

Èster omosexuau non ei bric aisit. Semble qu’era nòsta societat non tròbe pas tan simple er hèt de respectar era libertat de cadun a estimar coma mès li shaute. Que cau arribar a ua normalitat sociau ena que toti poderam exprimir-mos e víuer damb libertat, independentament deth color dera pèth, deth gènre o dera orientacion sexuau. Aguesta luta qu’auance en tot arténher quauqui drets, mès encara demoram çò de mès complicat: era normalizacion sociau.

Maugrat que i a associacions que pòrten mès de 30 ans en tot lutar pes drets des omosexuaus, en tot generar un ideari e un discors fòrça coerent e respectable; era luta s’a desvirtuat pes interèssi d’un aute sector, eth comerciau, qu’a convertit eth mon gai en un negòci.

Enes principaus ciutats deth mon capitalista e occidentau s’i tròben barris que son vertadèrs ghettos. Se tracte de barris enes que s’i concentren un gran nombre de negòcis orientadi ath mon gai en ua vision totaument masclista: tot son botigues sonque tà gojats. Aguestes zònes son plees de bars gais, otèls gais, negòcis gais, saunes gais… Quitament en tot arribar ar extrèm qu’èster gai a non ei cap ua opcion sexuau mès que s’a convertit en ua mèrca e en un negòci… e lèu lèu en ua mòda.

Deth 7 ath 14 de hereuèr s’organize ena Val d’Aran era dusau setmana Valdarangay, ua setmana d’esquí, activitats, léser, espòrt e relax entà gent gai. Entà gent gai damb sòs. Un programa plan farcit d’activitats, a on er occitan non i é bric present, a on es occitans gais auràn de cambiar as lengües des poderosi: eth castelhan e er anglés.

Que trobam ua contradiccion er hèt de voler egalitat de drets e propiciar activitats entà gais. Que credem que calerie lutar entara normalizacion der hèt omosexuau, mès semble qu’aqueri que viuen deth ghetto gai ja les interèsse que jamès non s’artenhe cap era egalitat sociau.

Urosament non toti es gais e lesbianes entren en aguest estereotip, ne tanpòc hèn vida en aguesti ambients. Sonque son liures es gais e es lesbianes qu’eviten aguesta mercantilizacion dera sua luta sociau.

PRO D’IPOCRISIA!

Era comunitat autonòma de Catalonha qu’ei un territòri autonòm laguens der estat espanhòu. Qu’ei compausat per ua part de Catalonha (exceptades es comarques administrades per Aragon e es comarques der estat francés) e ua petita part d’Occitània: era Val d’Aran.

Es aranesi que decidiren per volontat populara, apartier ara confederacion catalano-aragonesa er an 1313, en tot incorporar era Val en Catalonha. Que cau díder qu’ar estat francés non li a jamès agradat aguesta decision des aranesi, era Val qu’a estat 17 còps aucupada per tropes franceses e encara en dia d’aué aguesta França fanatica pes termières « naturaus » reclame era val d’Aran laguens era francofonia.

Eth pacte der an 1313 d’Aran damb Catalonha se resolec damb ua lei especiau, un privilègi nomentat Querimònia, que siguec en vigor enquiar an 1834 quan era Val siguec annexionada pera fòrça tà Espanha e includida laguens dera província de Lhèida. Que cau díder que Catalonha ja non ère cap un territòri sobiran e non podec hèr arren entà sauvar es quites privilègis, perdudi un sègle abans, e donques tanpòc es des aranesi.

Er an 1991, laguens deth marc der Estatut d’Autonomia de Catalonha, se dintrèc en vigor era lei d’Aran e era Val comencèc a auer ua sòrta d’autogovèrn. Eth Conselh Generau d’Aran comence a legiferar en çò que pòt. Er an 2006 er occitan deven lengua oficiau en tota era comunitat autonòma de Catalonha e er an 2010 se presente en Parlament de Catalonha era Lei der aranés, entà garantir es drets lingüistics des parlants d’occitan.

Totun, er aparelh der estat espanhòu se’n fot de Catalonha e se’n fot encara mès d’Aran. Mos dèishen jogar com s’auéssem país, mès quan cau decidir qu’ei sonque Espanha qui decidís.

Catalonha que vò reorganizar era sua division territoriau. Es 4 províncies en vigor tre er 1834, an dera integracion d’Aran en Espanha, non son cap ua bona solucion entà administrar eth país. Qu’ei per açò qu’enguan eth Govèrn de Catalonha elabòre ua auta division administratiua, en tot cambiar es 4 províncies per 7 vegueries. Era Val d’Aran demorarie, segontes aguesta lei, laguens d’ua vegueria nomentada « Naut Pirenèu e Aran » mès damb un tracte de relacions bilateraus entre eth Govèrn d’Aran e eth Govèrn de Catalonha.

Aguesta naua lei de vegueries contraditz era lei d’Aran de 1991 e eth tèma qu’a estat profitat pes dues fòrces politiques deth Conselh Generau d’Aran coma arma politica.

Per ua banda Convergéncia Democratica Aranesa (CiU) acuse eth tripartit d’anar en contra dera volontat deth pòble aranés, maugrat èster eth partit que hec dera Val d’Aran ua comarca mès de Catalonha e en tot èster CiU en favor des vegueries.

Per ua auta banda Unitat d’Aran (PSC-PSOE), partit que govèrne era Val d’Aran amassa damb eth PRAG, que parle de desafeccion. Eth Sindic d’Aran qu’a menaçat eth trincar damb eth PSC-PSOE mès non ac hè, ditz que demanarà a Madrid çò que Barcelona non vò dar, e quitament a menaçat damb declarar era independéncia dera val. (RAC1, el món a RAC1 3/2/2010)

En Libertat! Val d’Aran auem era boca petita e non mos empassam istòries. No les impòrte cap Aran, e encara mens Occitània. Que denonciam damb fermetat usar es interèssi deth país damb finalitats partidistes.

No èm cap d’acòrd damb era lei de vegueries, qu’ei un atemptat contra eth pòble aranés. Mès qu’èm conscienti qu’era vegueria ei un substitut dera província, dera qu’eth Govèrn d’Aran n’a trèt tant de profit.

Qu’auem ua estacion de trèn a 20 quilomètres de Les (en Marinhac), es aeropòrts mès pròplèus son en Tarba e en Tolosa; mès es comunicacions per transpòrt public entre Aran e era rèsta d’Occitània son nulles. Es diferenti govèrns deth Conselh Generau d’Aran qu’an hèt politica en clau espanhòla. Qu’an tirat profit dera Deputacion de Lhèida e dera Generalitat de Catalonha.

Pro d’ipocrisia! Que reclamam qu’aguest patriotisme que mòstren es fòrces politiques araneses sigue reau, qu’UA trinque damb eth PSC-PSOE e que CDA trinque damb CiU. Que reclamam un virament de 180 grads ena politica aranesa; de cara tà Occitània, dera madeisha manèra qu’ac hè era Garona.